Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2010

...όταν τα οράματα κουτουλάνε στα ντουβάρια

Εκείνο το ηλιόλουστο απόγευμα ο επίμονος κηπουρός Γουλιέλμος Αζαλέας πήρε τα σχέδια των κρεμαστών κήπων της Βαβυλώνας υπό μάλης και κίνησε για το κονάκι του βασιλιά Ψειρ.
Στα ανάκτορα τον περίμενε σύσσωμη η γαλαζοαίματη οικογένεια. Έκατσαν στο μεγαλοπρεπές σαλόνι και από τον απέναντι τοίχο το θηριώδες κεφάλι του αγριοσκίουρου που είχε θανατωθεί στο τελευταίο βασιλικό κυνήγι από τα έξυπνα βόλια της χαζής καραμπίνας του Ψειρ τους κοίταζε βαριεστημένο.
Ο Γουλιέλμος άπλωσε τα σχέδια των κήπων στο εβένινο τραπέζι και πήρε να τα εξηγήσει. Στη δεύτερη λέξη ο Ψειρ τον διέκοψε , πήρε τα σχέδια στα χέρια του και άρχισε να τα περιεργάζεται με βλέμμα αδηφάγο.
"Νομίζω..." είπε "ότι οι μολόχες που έχετε βάλει στην κύρια είσοδο δίνουν πολύ χρώμα, πράγμα που δε ταιριάζει στο δωρικό ύφος του ανακτόρου."
Σε αυτό το σημείο επενέβην η αιμοσταγής βαρέων βαρών (στο σώμα) γυναίκα του Ψειρ, βασίλισσα Αναφυλαξία:
-Άρχοντά μου θα έλεγα ότι οι μολόχες στην κεντρική είσοδο είναι μια χαρά, μέγα πρόβλημα είναι το μίνιμαλ του χλοοτάπητα όπισθεν της δυτικής εισόδου
- Σύνελθε γυναίκα! Τι είναι αυτά που λες; Ο χλοοτάπητας δίνει μια αίσθηση άπλας. Δεν χρειάζεται προσθήκες, δεδομένου του ήδη παραφορτωμένου εσωτερικού χώρου...άσε που θέλω να έχω μια άδεια πλευρά στο σπιτάκι μας, μήπως μπορέσω κάποια στιγμή να πειραματιστώ με το καινούριο μας ελικόπτερο.
Η μοναχοκόρη του ζεύγους Αυγούστα πήρε αμπάριζα: "Δε ξέρω τι λέτε εσείς, αλλά αυτό που δε βλέπω εγώ είναι οι δυο σαρκοφάγοι κάκτοι που είχα ζητήσει για να κάθομαι στη σκιά τους και να απολαμβάνω τη τεκίλα μου.
Η γόνιμη διαφωνία για τη τελική διαμόρφωση του εξαιρετικά περιορισμένου οκτακοσίων στρεμμάτων εξωτερικού χώρου συνεχίστηκε για κάμποση ώρα.
Στο τέλος ο βασιλιάς Ψειρ ρώτησε τον επίμονο κηπουρό: "Εσείς κύριε Αζαλέα τι λέτε;"
Ο Γουλιέλμος δεν είπε λέξη, πήρε τα σχέδια, τα πέταξε στο ενεργειακό τζάκι της δυναστείας και το έβαλε στα πόδια.
Εκείνο το βράδυ ο επίμονος κηπουρός προσπαθούσε μάταια στον ύπνο του να συντονίσει τη κεραία του μυαλού του για να φαντασιωθεί την επόμενη δημιουργία του...
Την άλλη μέρα βγήκε στο λιμάνι, πήρε τη πρώτη υπερηχητική γαλέρα και ταξίδεψε για το "cavo tipota". Στο δρόμο δικαίωσε τους παλιούς νοικοκυραίους που στα στεριώματα του τσαρδιού τους σφάζανε κόκορες αντί για όνειρα...

Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2010

Πρωταγωνιστές με το Σταύρο Θεοδωράκη

Ας αναπαράγουμε ένα στιγμιότυπο της πρόσφατης συνέντευξης του Σταύρου Θεοδωράκη με την υπουργό περιβάλλοντος κυρία Τίνα Μπιρμπίλη, στη γνωστή εκπομπή του επίσης γνωστού πασοκοκάναλου:

Θεοδωράκης:Είστε ανύπαντρη μητέρα...
Μπιρμπίλη: Και είμαι περήφανη γι' αυτό...
Σχόλιο γράφοντος: Το σύνθημα είναι "κορίτσια για όσες δε κατάλαβαν αν θέλετε να παραμείνετε περήφανες καλύτερα μόνες" (για να έχουν υγεία και τα παιδάκια σας). Μπράβο παιδιά! Ωραία πρότυπα! Δηλαδή μανδάμ η παντρεμένες που είναι και μητέρες είναι πατσαβούρες; (τα προοδευτικά μου πρότυπα μέσα)
Θεοδωράκης: Είστε νευρωτική με τη δουλειά σας...
Μπιρμπίλη: ...και ψυχωτική...
Σχόλιο γράφοντος: Γιούπιιιιι μας κυβερνούν αγχώδεις σχιζοφρενείς!!! (Τα χάπια σας κυρία μου, τα χάπια σας να μη ξεχνάτε...μη μας βάλετε καμιά φωτιά στα λίγα δάση που μας απέμειναν)


Κρίμα ρε Σταύρο και σε είχα και σε υπόληψη

Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου 2010

Με βρήκε πάλι η ερημιά που μ' είχε χάσει

Να 'μαστε πάλιιι!!
Που πατάμε;
Πουθενά!!
Ακούει κανείς εκεί έξω;
Τι θες;
Ποιός είναι;
Ένας καθρέφτης που σε κοροιδεύει...
Θα σε σπάσω...
Δικαίωσέ με καλύτερα με λίγη μουσική (έτσι εξάλλου δε κάνεις με όλους;)
Ναι έτσι κάνω με όλους αλλά θα βελτιωθώ
Άστα αυτά τώρα πάρε ξεσκονόπανο και καθάρισέ με...
Ό,τι πεις!
http://rapidshare.com/files/352934215/new.part1.rar
http://rapidshare.com/files/352935284/new.part2.rar