το ξέρεις μ' αρέσεις...

Επειδή λοιπόν αποφάσισε το παληκάρι να εκτεθεί, αποφάσισα κι εγώ να τον σχολιάσω όντας και ο ίδιος εκτεθειμένος εδώ και κάποια χρόνια:
Το ξέρεις μ' αρέσεις (δε το 'ξερα αλλά τώρα που το λες...)
Μα μη με πιστέψεις (γιατί πασά μου;)
Σ' αυτό το κόσμο που μόνος μου ζω
δεν υπάρχουν κανόνες
μα μόνο εξαιρέσεις (ααααχ το παιδί κρίμαααααα! Δε πειράζει τζόγια μου θέλω να 'μαι ο κανόνας)
ααααααααααααααααααα(αυτό το κατανοώ)
η μέρα κυλάει (Χαίρω πολύ Θόδωρας!)
για να ΄ρθει η επόμενη να φέρει σκέψεις μ' άλλον αέρα (ώρα καλή στη πρύμνη σου κι αέρα στα πανιά σου)
και πριν να πιάσεις το νόημα περνάει (που 'ναι τα νόημα οεο;)
στην αγκαλιά μου έλα (δηλαδή σ' αρέσω αλλά να μη σε πιστέψω και να 'ρθω και στην αγκαλιά σου...πριτς!)
είναι καλύτερη απ' της πόλης η δική μου η τρέλα (είμαι σίγουρη!!!)
μα πρόσεξε μη μείνεις εκεί... (πάλι μου τα χαλάς...μα που να μείνω η δόλια;)
το ξέρεις μ΄αρέσεις! (άντε χέσου!)
Και για το γνήσιο της υπογραφής
Ο Ρους των ασμάτων!!!!!!
Υ.Γ: ¨έχετε να αντιπροτείνετε κάτι;"
Βεβαίως!! http://www.youtube.com/watch?v=7aNugsnUuIs&feature=related