Ο ήχος στο κινηματογράφο...

Η έβδομη τέχνη είχε πάντα ηχητικό φόντο...μουσικές που γράφτηκαν ή προϋπήρχαν και στήριξαν κατά καιρούς την εικόνα, μάλιστα κάποιες φορές έγιναν οι πρωταγωνιστές, βγήκαν μπροστά και κέρδισαν τις εντυπώσεις, χρωματίζοντας ερμηνείες και φωτογραφία!
Τι ξεχωρίζω απ' όλα; Την εικόνα ή τον ήχο; Δύσκολο να πεις αλήθεια...η μαγεία είναι στις περισσότερες περιπτώσεις ότι αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι το ένα του άλλου και ταυτόχρονα αν τα απομονώσεις σου βγάζουν εξίσου ισχυρό συναίσθημα, τόσο, που κάτι παραπάνω από δίδυμη γένεση το λες!

http://rapidshare.com/files/396817612/kinimatografos.rar.html

Ορισμοί

Μυαλό: Σύνολο ηλεκτροφόρων καλωδίων μη επαρκούς μόνωσης. Η στοιχειώδης έστω λειτουργία του μπορεί να οδηγήσει εύκολα σε βραχυκύκλωμα.
Άνθρωπος: ελπίζω όχι ο "κατ' εικόνα και ομοίωση" του δημιουργού του.
Ζωή: Ουσιαστικό αλλά και, κατά πλάνην οικτρά των περισσοτέρων, δεδομένο.(Επίσης μια φίλη μου).
Τέχνη: Εργαλείο μείζονος ψυχοθεραπείας, αλλά και πεδίο βάναυσης ασέλγειας των σφετεριστών της.
Γυναίκα: Δε γνωρίζω είμαι άντρας.
Άντρας: Το θλιβερό υποκείμενο που πάντα θα ήθελε να είναι γυναίκα.
Φιλοσοφία: Το προνόμιο των άεργων
Αγάπη: Το προνόμιο των αγωνιστών.
Ιστορία: Η αέναη επανάληψη του ανθρώπινου λάθους.
Αυθεντικός: Ο, κατά περιόδους έστω, έχων ώτα, ακούειν
Συναίσθημα: Το αποτέλεσμα της αυθεντικότητας
Ελευθερία: Το αποτέλεσμα του συναισθήματος.

Η αδυναμία μας να υπάρχουμε (ή αλλιώς γύρω-γύρω όλοι στη μέση η ουρά μας...)

-Θέλεις να ζεις;
-Βεβαίως θέλω! Θέλω να είμαι αυτεξούσιος, θέλω να ρυθμίζω τη ζωή μου, δε θέλω να βλέπω ανθρώπους εγκλωβισμένους στις αντιλήψεις τους, θέλω να είμαι ευέλικτος!
-Ναι αλλά εγώ σε ρώτησα για ένα "θέλω" και εσύ μου πολλαπλασίασες το ρήμα και μου τα έμπλεξες λίγο...
-Μα αφού μπορώ!
-Μη γίνεσαι ανόητος, βάλε στην εξίσωση σου τον "άγνωστο χ" και προχώρα, δέξου επίσης ότι μπορεί να είναι και μια εξίσωση που δε θα λυθεί ποτέ και στο μεταξύ εσύ μπορεί να έχεις χάσει καμιά πενηνταριά χρονάκια, απτά και όμορφα, μουτζαλιάζοντας ένα παλιόχαρτο!
-Μα αφού φαντασιώνομαι ότι...
-Ε κάνε τη καθημερινότητά σου τέχνη και διοχέτευσε εκεί τις φαντασιώσεις σου!
-Μα την έχω την εικόνα στο μυαλό μου και έχω και τα υλικά να τη τροφοδοτήσω...
-Εγώ λέω να τροφοδοτήσεις τη παραδοχή της εγγενούς αδυναμίας σου να καλλιεργείς διαρκώς τη μαγική φασολιά όπως ο Τζακ, αλλιώς το μόνο που θα καταφέρεις είναι να θυμώνεις ξανά και ξανά με την αποτυχία σου!
-Ξέρεις εγώ...
-Τα δευτερόλεπτα περνάνε...θέλεις να ζεις;

Επιμύθιο:

Φαύλους κύκλους κάνει εντός μου
η εικόνα αυτού του κόσμου
μέσα στα στρεβλά όνειρά μου
κυνηγάω την ουρά μου

Και τι;

Με χρέωσε κάποιος δι 'ανάρμοστη συμπεριφορά! Και μετά κι άλλος...κι άλλος...και πήγε λέγοντας...Κι εγώ τα εισέπρατα με τόση αγάπη που, πάνω στο "γεια μας", ήμουν έτοιμος να ξαναχερωθώ τα πάντα! Όλοι γύρω μου έσκουζαν...μια παραφωνία... ένα πράμα πωπω! Και μετά η αγωνία μου είχε εξαντληθεί σε ένα ορχηστρικό του Ανδριόπουλου, ανάβοντας ένα τσιγαράκι και κάνοντας μια σπονδή τω αγνώστω Θεώ (θέλει υπογεγραμμένη;)! Καλοκαίρι στην αρχή του...νοσταλγώ παλιές εκδρομές, τότε που οι μεταφυσικές μου ανησυχίες εξαντλούνταν στο αν θα συνεχίσει να με θέλει η γκόμενα (και τώρα το ίδιο κάνω αλλά ΩΡΙΜΑΣΑ πλέον και φοβάμαι να το παραδεχτώ...και καλά με απασχολούν άλλα σοβαρότερα!)...