Στη αρχή έβλεπε μόνο μια μορφή. Μετά αυτό μετουσιώθηκε, πολλαπλασιάστηκε, έγινε οι εικόνες του παρελθόντος χρόνου, ήχοι, μυρωδιές που κρατιόνταν πεισματικά κάτω από το πρώτο πλάνο κάτι τσαλακωμένων χειρόγραφων, γιατί είχαν χαραχτεί με τη μαγική μελάνη της υποσυνείδητης ύπαρξής του.
Είπε: "όλα σωστά έγιναν", γέλασε και άναψε ένα ακόμα τσιγάρο, μειώνοντας συγχρόνως την ένταση της πατρικής φωνής που αφόριζε: "ε ρε ένας πόλεμος που σας χρειάζεται!". Αξιολόγησε ως νικηφόρα μια ακόμη μάχη , σήκωσε περήφανα το ποτήρι, ήπιε τη τελευταία γουλιά και μετά παραδόθηκε λιπόθυμος στην αγκαλιά του Μορφέα για τα περαιτέρω. Το επόμενο πρωί ήταν πάλι δραστήριος και καλά προστατευμένος στη σκιά της φίλιας σιωπής του.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου