Το αντίτιμο της μισαλλοδοξίας

Γεννήθηκε ερμαφρόδιτος ως είθισται...
Η μάνα του την ώρα που τον βύζαινε του τραγουδούσε ψιθυριστά: "παιδί μου εσύ ΕΙΣΑΙ...".
Μπήκε γρήγορα, μέσα σε κλίμα πλανεύτρας θαλπωρής, στον ντορό όσων "ΕΙΝΑΙ" και ξέχασε τον άλλο του λοβό. Περιεργαζόταν περιπαιχτικά όποιον "ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ" και του εξηγούσε εμπαθώς πως έχουν τα πράγματα.
Μια μέρα είδε στη πλατεία το θυμωμένο ασκέρι να δείχνει κάποιον που "ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ" και να φωνάζει: "Άρον άρον σταύρωσον αυτόν". Αργότερα την ίδια μέρα, συνάντησε τον αδερφό του στο σπίτι, που με δάκρυα στα μάτια, του πέταξε τριάντα αργύρια και έφυγε προς άγνωστη κατεύθυνση. Ο ναρκωμένος του λοβός, σε μια αναλαμπή, πρόβαλλε εικόνες απ' τη ζωή που δεν αντιλήφθηκε ποτέ.
Τα χρόνια που του απέμειναν τα πέρασε σιωπηλός, θητεύοντας στο κρυφό σχολειό του "ΠΕΡΙΠΟΥ"...