Οι ζωές των άλλων

Οι ζωές των πολλών εξελίσσονται στο προσκήνιο...σενάρια, ρόλοι, ίντριγκες και αντιπαραθέσεις δίνουν και παίρνουν, με απότερο σκοπό την ηθική δικαίωση του ηθοποιού (έρχεται άραγε ποτέ;). Οι κουίντες γεμάτες επίδοξους θεατρίνους που διψούν για καταξίωση.
Είναι όμως και οι άλλοι, που η μοίρα όρισε να κάθονται στη πλατεία του μικρού αυτού θεάτρου, το φιλοθεάμον κοινό, οι εραστές της ζωής. Αυτοί παρατηρούν, βιώνουν τα συναισθήματα, ο καθένας με τον δικό του μοναδικό τρόπο, χωρίς να έχουν το άγχος του πρωταγωνιστή και τα καταγράφουν στο χαρτί, στο καναβάτσο, στο πεντάγραμμο ή στο μυαλό τους. Είναι αυτοί που δίνουν νόημα σε τούτη τη παράσταση με το χειροκρότημα ή την αποδοκιμασία τους και φεύγοντας έχουν αφήσει το στίγμα τους, ζώντας στα γεμάτα την ιδιόμορφη αυτή ασκητική του θεατρόφιλου που παραμένει στο σκοτάδι της πλατείας.
Είμαι κι εγώ που, νεογέννητος ακόμα, φωνάζω στο προθάλαμο μήπως βρέθει κάποιος να μου δείξει που να πάω...