Μαρτυρίες ενός κοινού θνητού

Την είδαμε σωτήρες και ψάχνουμε να τους δικαιολογήσουμε όλους! Και εσύ αδερφέ μου εαυτέ τι θα κάνεις με το δικό σου κομμάτι; Τα έλυσες όλα μου φαίνεται και ασχολείσαι με αηδίες...ασχολήσου δε πειράζει, το Ον είναι σοφό, έχει τη διορατικότητα που δεν έχεις, είναι φιλεύσπλαχνο, ό,τι του ζητάς θα στο δίνει εις τους αιώνας των αιώνων! Θα γίνεις απατεώνας και θα διψάς για ξεφτίλα και θα την έχεις, θα παραληρείς στο μεγαλείο σου και θα σου κάνει ενέσεις με ψευδαισθήσεις μεγαλείου, θα θες δυστυχία και θα στη προσφέρει απλόχερα, μέχρι να εξουθενωθείς ! Κι αν φτάσεις κοντά στα θέλω σου; Ααααα! Όλα κι όλα! Εκεί γίνεσαι αδελφός με το Ον, περνάς στο πάνθεον, εύκολα πράγματα είναι αυτά; Εσύ είσαι θνητός, έχεις πάθη! Κι αν προσπαθήσεις να συμφιλιωθείς με τα πάθη σου; Το τελευταίο που είδα να αποκτά τέτοιου είδους μακρινή συγγένεια με το Ον, τον θαύμασα για το τρίτο του μάτι!