Εξαιρέσεις

Ήταν μόλις 15 Μαΐων, αλλά είχε το χάρισμα! Τα χέρια του χόρευαν στον αχανή βραχίονα του κοντραμπάσου και είχε ήδη κερδίσει την αύρα αυτή των ξωτικών, που περνούν θυελλωδώς από τούτη τη ζωή, για να μας θυμίζουν ότι, όταν κάποιος θέλει να απλώσει χαλί τη ψυχούλα του για να τη θαυμάσουν οι άλλοι, γίνεται αυτόφωτος!
Ξεχάστηκα στα αυτοσχέδια μονοπάτια της μουσικής των νέγρων, θυμήθηκα τα δικά μου. Ήταν και η βδομάδα των παθών, είχα κι εγώ το δικό μου πάθος που με ταλάνιζε, ποιος ξέρει; Ξεχωριστή βραδιά, με ένα φεγγάρι βάσανο να μου θυμίζει να τη κάνω με τη πρώτη ευκαιρία και να παίρνω τους δρόμους!
Κατέβηκα πεζός μετά στο σπίτι, με το μυαλό καρφωμένο στους λίγους αυτούς πιτσιρικάδες που, περνώντας τη δική τους ξεχωριστή ήσυχη εφηβεία, αντιστέκονται ακόμα στους βιαστικούς καιρούς!