Βρήκα μια μέρα στο δρόμο κάποιον που, σαν και μένα, του άρεσε να βγάζει το πάθος του βόλτα στο δρόμο χωρίς περιλαίμιο.
Σχεδιάσαμε μαζί τη μηχανή του Ζορμπά και μετά είδαμε το δημιούργημά μας να κατρακυλάει στο κενό. Ήτανε κάτι σαν πυροτέχνημα που του βάζεις φωτιά και απολαμβάνεις τη τρελή του πορεία στους χάρτες των αστρονόμων.
Μετά τραβήξαμε αγκαλιά στο μονοπάτι του παραδείσου με την ιλαρότητα του δημιουργού που εντυπωσιάζεται από το έργο του.
Κανείς δε μας ζήτησε διαβατήριο για να μπούμε...
Δευτέρα 15 Μαρτίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου